Türkiye‘de balık yetiştiriciliği’nin tarihçesi
Farklı balık ve su ürünleri yetiştiriciliği Türkiye’de önemli bir ihracat üretimidir. Türkiye’de veya Doğu Akdeniz’de balık yetiştiriciliği 2000 ve 2016 yılları arasında dört kat arttı. Üretilen bu balık miktarının dörtte üçü, Avrupa Birliği’nin kentsel ve orta sınıfının gıda ihtiyaçlarını karşılamak için ihraç edilir.
Türkiye’de balık yetiştiriciliği neredeyse yeni gelişen bir endüstridir ve 1970’lerin başında gökkuşağı alabalığı yetiştirmek ile başlamıştır. Tabii ki, Türk dışişleri bakanlığı, balık ve su ürünleri yetiştiriciliği sektörünün potansiyelini artırmayı planlıyor. Ayrıca su türlerinin çeşitliliğini arttırır, çevreyi ve balık çiftliklerini gözetir, nesli tükenmekte olan türleri korur, kıyı alanını yönetir ve uluslararası işbirliğini geliştirir. Türkiye, tüm bunları ulusal balıkçılık geliştirme programı (NMADP) dahil olmak üzere çeşitli yasa ve kuralların uygulanma yöntemleri ile yapmaktadır. Balıkçılık kanunu (NMADP), 2009 Avrupa Birliği kurallarına uygun olarak değiştirilmiştir. Türkiye’de ve kıyı bölgelerinde balıkçılık popüler ve ilgi gösteren bir spordur. Tabii ki, hem Türk vatandaşları hem de yabancı uyruklu olanların ve Türk vatandaşı olmayanların balıkçılığa yetkileri olması gerekir. Türkiye’nin en popüler balıkçılık alanlarından bazıları Akdeniz, Ege ve Karadeniz’dir.
Türkiye’nin en eksiksiz balık yetiştiriciliği tarihçesi
Türkiye’de balık yetiştiriciliği türleri:
Türkiye’de balık yetiştiriciliği, bu ülkede nispeten kısa bir tarihçesi vardır. bu ülkede balık yetiştirmek, gökkuşağı alabalığı (Onchorhynchus mykiss), sazan balığı (Cyprinus carpio) ve çipura balığı (Sparus aurata) ve Deniz levreği (Dicentrarchus labrax) yetiştiriciliği ile 1960’ların son yıllarında başladı. 1980’lerin ortalarında, gökkuşağı alabalığı ve Atlantik çipura, ve diğer su ürünleri türleri olan üç ana türün üretimi 1990’larda hızla artmıştır.
Türkiye’de balık yetiştiriciliği ve diğer su ürünleri yetiştiriciliği 2009 yılında, yılda 158.000 tona ulaşmıştır. 2009 yılında 8551 balık çiftliğinde gökkuşağı alabalığı, bayağı levrek, çipura balığı, deniz balığı, deniz kabuğu, sazan balığı ve diğer türler gibi su türleri üretildi. Türkiye, Türkiye, alabalık yetiştiriciliği ve üretiminde Avrupa’da birinci sıradadır. 2016 yılında en iyi bayağı levrek ve çipura balığı üreticilerinden biri olur.
Türkiye’de balık yetiştiriciliği yöntemleri:
Son zamanlarda Türkiye’de balıkçılık ve su ürünleri üreticileri derneği kurulmuştur. Çeşitli balık ve Su ürünleri yetiştiriciliği endüstrisinin geliştirilmesinde ülkeye değerli ve yararlı yardımlar sağlamaya başlamıştır. Günümüzde ülke, Türkiye’de balık yetiştiriciliği için yeterli bilgi ve fevkalade araştırma kapasitesine sahiptir, ancak bu kazançlı sektörü geliştirmek için hala çok fazla koordinasyon ve eyleme ihtiyacı vardır. Bu ülkenin Devleti, son zamanlarda Türkiye’deki balıkçılık şirketlerinde ve çiftliklerde teknik personelin belirli bir süre için zorunlu olması gerektiği öngören bir yasa çıkarmıştır. Türkiye’de balık yetiştiriciliği yöntemleri birkaç yüzyıl öncesine kadar “geniş su ürünleri yetiştiriciliği”
yöntemine, uzanıyor. Bu yöntem aynı zamanda “sulak alanlarda yetiştirme” olarak da bilinir ve Türk Akdeniz sulak alanlarında uygulanmaktadır. modern su ürünleri yetiştiriciliği 1960’ların son yıllarında başladı. İlk yetiştirilen balık türü, yumurtaları İtalya’dan ithal edilen gökkuşağı alabalığıydı. 1970’lerde normal sazan balığı yetiştiriciliği yapıldı, ancak 1985’te önemli bir gelişme gerçekleşmedi. Bir sonraki önemli deneyler ve değişiklikler, 1990’ların başında Karadeniz’de alabalık ve Gökkuşağı alabalığı yetiştiriciliğini içeriyordu. Akdeniz kıyılarında sadece bir karides yetiştiriciliği deneyi ve daha sonra 1990’larda kuzey Ege ve Marmara Denizi’nde midye başarılı bir şekilde gerçekleştirildi. Atlantik okyanusu’nda alabalık yetiştiriciliği girişimi Karadeniz’de başarısız oldu, ancak gökkuşağı alabalığı yetiştiriciliği henüz devam ediyor. Türkiye’de balık yetiştiriciliğinin önemli özelliklerinden biri, Kompakt sistemlere dayanarak, farklı etobur balık türleri üretilir.
Türkiye’nin en önemli ve en iyi balık yetiştiriciliği çiftlikleri:
Türkiye dört denizle çevrilidir. Bu dört deniz, çeşitli ve zengin kaynakları olan bu kıyı ülkesini, birçok ekonomik faaliyeti destekleme ve yaratma fırsatı veriyor. 26 milyon hektar mevcut su ve 177 714 kilometrelik nehir ile Türkiye, balık yetiştiriciliği için gerekli tüm çevresel koşullara ve doğal kaynaklara sahiptir. Türkiye’de balık çiftliklerinin gelişme oranındaki artışın devam edeceğini umud ediyoruz. Türkiye, tarım, ormancılık ve balıkçılık için Vision 2023 hedeflerinin bir kısmını uygulayarak Avrupa birliğinin en büyük balıkçılık üreticisinin bir parçası olmayı ve önümüzdeki on yıl içinde yasaya katılmayı planlamaktadır. İstanbul’un Bostancı ilçesinde Marmara Denizi kıyısındaki Köksal Yılmaz adlı Türkiye’nin balık çiftliği, en popüler bayağı levrek balığı ve çipura balığı yetiştiriciliği çiftliklerinden biridir. Türkiye’nin Akdeniz Sulak alanları , ülkedeki bir başka önemli su ürünleri çiftliğidir. Su ürünleri üretiminin yaklaşık% 40’ı gökkuşağı alabalığının yetiştirilmesine ve üretimine ayrılmıştır. Bu beton havuzlarda ve göllerde ve baraj rezervuarlarındaki büyük kafeslerde yapılır. Avrupa kıyısı ve gilthead deniz kıyısı, aynı zamanda popüler ve yenilebilir balıklar olan Batı Atlantik çipura balığı yetiştiriciliğinin ana türleridir. Türkiye’deki balık üretiminin çoğu ihracata adanmıştır.
Balıkçılık Bölümü, farklı ülkelerdeki balık çiftlikleri, kapalı devre sistemler ve modern su ürünleri yetiştiriciliği sistemleri tasarlamaya hazırlığını belirtmektedir.
Behruz Fard Balıkçılık analisti