Փակ հանգույց համակարգ – 5րդ քայլ
Ապագազացում, օդարկում և ջրի շրջանառում
Ձկների բաքին ջուրը վերադառնալուց առաջ անհրաժեշտ է հեռացնել կուտակված գազերը, որոնք վնասակար են ձկների համար: Ներկա ապագազացման գործընթացը կատարվում է ջրի օդարկման միջոցով և այս մեթոդը հաճախ անվանում են ապագազացում: Կենսաֆիլտրման ժամանակ, ձկների շնչառությունից և բակտերիաներից առաջացած ջրի ածխածնի երկօքսիդ (CO2) մակարդակը ամենաբարձր կետում է, սակայն առկա է նաև ազատ ազոտը (N2): Ածխածնի երկօքսիդի կուտակումն ու ազոտի գազի քանակը բացասական ազդեցություն կթողնի ձկների առողջության և աճի վրա: Անօդակյաց պայմաններում ջրածնի սուլֆիդը (H2S) կարող է արտադրվել, հատկապես ակվատիկ համակարգերում: Այս գազը շատ թունավոր է ձկների համար, նույնիսկ ցածր խտություններում և եթե համակարգում ջրածնի սուլֆիդ զարգանա, ապա ձկները կսատկեն:
Օդարկումը կարելի է իրականացնել տարբեր ձևերով `մղելով օդը ջրի մեջ պոմպի օգնությամբ:
Լուսանկարում ցուցադրված է Կաթիլային ֆիլտրը, որը նախագիծը հիմնված է ջրային պլաստիկ գծի վրա`հատակին ցրումը կանխելու համար: Օդարկման գործընթացը կոչվում է ապագազացում կամ վնասակար գազերի վերացում: Կաթիլային ֆիլտրման միջավայրը սովորաբար պարունակում է նույն տեսակի հաղորդիչը, որն օգտագործվում է անշարժ հարթակ զտիչում:
Օդի և ջրի պղպջակների միջև անկանոն դիպչումները հետևանքով վնասակար գազերը հեռացվում են ջրից: Այս ստորջրյա օդարկումը թույլ է տալիս ջրի անխափան հոսքը, իհարկե բավարար օդարկման համակարգի շահագործման դեպքում:
Այնուամենայնիվ, լավ օդարկման համակարգը նույնքան արդյունավետ չէ, որքան կաթիլային ֆիլտրման համակարգը: Կաթիլային համակարգում գազերը պեղվում են սյունակում կուտակված ջրի և պլաստիկ հաղորդիչների միջև ֆիզիկական շփման միջոցով: Ջուրն ուղղվում է ֆիլտրի գագաթին`դիսպերսիա ափսեի վրա` այնուհետև պլաստիկ հաղորդիչների միջոցով առավելագույնի հասցնելու իրարանցման և ազդեցությյան նպատակով, և այդպիսով ասած դեպի ներքև արտահոսք գործընթացը:
Բեհրուզ Ֆարդ
Ձկնաբուծության վերլուծաբան և խնդիրների լուծման փորձագետ