فیش پمپ
در بسیاری از کارگاه های تکثیر و پرورش ماهی، انتقال ماهیان زنده عملکردی عمومی است برای مثال می توان به موارد پس از برداشت، در هنگام رقم بندی یا گونه بندی، گرفتن ماهی در دوره کوتاه ذخیره سازی، ذخیره کردن در استخرها یا مزارع دیگر برای تولید مثل یا رشد، حمل ماهیان زنده به فروشگاه و غیره اشاره نمود. با توسعه صنعت آبزی پروری و همچنین کاربرد قفس های عمیق در مقیاس وسیع، یک روش کارآمد برای انتقال ماهیان بیش از پیش معنی دار می شود.
در روش های حمل و نقل سنتی، منجر به از دست دادن بخش بزرگی از ماهیان می شود و در نتیجه، فیش پمپ ، به عنوان ابزار کمکی در حوزه آبزیان، می تواند بدون مداخله دستی، عمل انتقال را انجام داده و ضمن سلامت بیشتر ماهیان، جایگزین مناسبی برای روش های سنتی باشد.
دستگاه فیش پمپ در مزارع پرورش آبزیان و برای سهولت در انتقال بچه ماهیان و ماهیان بزرگتر مورد استفاده قرار می گیرد. در هنگام انتقال ماهیان با فیش پمپ، اکسیژن کافی از طریق انتقال دهنده ی اکسیژن (دیفیوزر) که در نزدیکی مکش آب قرار می گیرد، تامین می گردد. با این دستگاه، هم می توان ماهیان را در مسافت های زیادی جا به جا کرد و هم تعداد زیادی از ماهیان را (حدود هشت تن در ساعت) جا به جا نمود. این روش به زمان و نیروی کار کمتری نیاز دارد. در استخرهایی که با هم اختلاف ارتفاع دارند و یا حمل و نقل در فاصله ی زیادی صورت می گیرد، این دستگاه به راحتی می تواند ماهیان را جا به جا نماید. تعداد محدودی فیش پمپ از سال 2012 وارد ایران شده است که در ابتدا برای کپور ماهیان، سپس برای قزل آلا و ماهیان دریایی مورد استفاده قرار گرفته است، ولی تحقیقی تاکنون بر روی آن صورت نگرفته است بنابراین با توجه به شرایط تنش زای جابجایی فیزیکی ماهیان پرورشی، بررسی معایب و مزایای استفاده از روش های متداول و فیش پمپ و مقایسه آنها از لحاظ فاکتورهای خونی ضروری می باشد.
نکته: تغییر در پارامترهای خونی ماهیان در مقابل شرایط زیست محیطی نیز پاسخی است بر استرس های محیطی و می تواند به عنوان یکی از شاخص های مهم مد نظر قرار گیرد لذا یکی ازمسائل عمده درآبزی پروری بحث تنش و استرس می باشد. منظور از استرس عوامل فیزیکی، شیمیایی، زیستی و یا مدیریتی است که باعث بروز واکنش هایی در بدن ماهیان شده و در موارد حاد منجر به بیماری یا مرگ آبزی می شود. حفظ کیفیت آب در زمان حمل و نقل ماهیان فاکتور اصلی و نیاز اولیه برای پرورش است. استرس با ایجاد اختلال درتعادل هومئوستاز باعث ایجاد اثرات مخرب در رفتار، رشد، تولید مثل، عملکرد سیستم ایمنی و مقاومت در برابر بیماری ها می شود.
تغییر در کیفیت آب، فاکتورهای محیطی، شرایط فیزیولوژیک خود ماهی و میزان تراکم ماهی در واحد حجم، هریک عاملی برای ایجاد تنش در ماهی هستند. ماهیان طی فرایندی تحت عنوان پاسخ به تنش، تطابق های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی را در رویارویی با تنش نشان می دهند که سبب کاهش یا حذف اثر عامل تنش زا می شود.