چند نکته مهم برای پرورش ماهی در قفس
آگاهی از كیفیت آب در طول دوره پرورش: مهمترین پارامترهای آب، اكسیژن محلول و دماست. دما باید به طور روزانه در اول صبح، وسط روز و اوایل شب، اندازه گیری و در جدول مشخصی ثبت شود. اندازه گیری سایر پارامترها از قبیل عمق شفافیت، pH و نیتروژن نیز الزامی است.
آگاهی از میزان رشد ماهی های قفس: در فواصل منظم از ماهی ها نمونه گیری و وزن و طول آنها تعیین شود.
آگاهی از سلامتی ماهیان پرورشی و پرورش دهندگان: هرگونه تغییر در ظاهر، پوست، چشم، باله ها و دم در طول دوره پرورش می تواند علامت بیماری باشد. جمع آوری ماهی های مرده در قفس از سرایت بیماری جلوگیری میكند. جهت جلوگیری از شیوع بیماری های مسری، پرورش دهندگان باید نكات بهداشتی را رعایت نمایند.
تعمیر و نگهداری قفس: قفس در اثر طوفان، جانوران شكارچی، اشیای شناور روی آب،كشتیرانی و دزدان، فرسوده و خراب می شود. قفس باید برای استفاده مجدد در فصول بعدی پرورش، تعمیر شود. پارگیهای كوچك توری قفس با نخهای ابریشمی در محل ترمیم شود، اگر صدمه دیدگی زیاد است باید كیسه تور تعویض یا در ساحل تعمیر شود.
برای جلوگیری از گرفتگی چشمه ها و تعویض سریع تر آب در قفس ، بهتر است همراه با افزایش وزن ماهی ها، به ویژه در محیط های دریایی، كیسه های توری را با توری چشمه بزرگ تر تعویض كرد.
قفس باید به راحتی قابل دسترس و دارای یک راه ورودی جهت عملیات غذادهی روزانه، مراقبت و تمیز کردن باشد. وجود یک اسکله برای رفت و آمد بر روی قفسها لازم است. اسکله ای با عرض یك متر می تواند 2 قفس ماهی را پشتیبانی كند. یک قفس در یک سوی اسكله و دیگری در ناحیه انتهایی اسکله واقع شود.
