اکسیژن محلول در پرورش ماهی

اکسیژن از طریق انتشار غیرفعال از اتمسفر وارد آب می‌شود و همچنین از طریق فتوسنتز فیتوپلانکتون‌ها و دیگر گیاهان آبزی نیز وارد آب می‌شود. اکسیژن محلول در آب جهت تنفس و حیات گیاهان و جانوران آبزی است. بیشتر مواقع اکسیژن محلول در آب به صورت میلی‌گرم در لیتر بیان می‌شود. مقدار اکسیژن محلول در آب به سه عامل مهم نظیر: دمای آب، ارتفاع از سطح دریا و شوری آب دارد. به همین دلیل مقدار اندکی از اکسیژن در آب می‌تواند حل شود، که این میزان از اکسیژن تحت تاثیر فشار اتمسفر است. نمودار پایین رابطه معکوس بین دما و اکسیژن محلول آب را نشان می‌دهد. در صورت افزایش دما، اکسیژن محلول آب کاهش و در دمای بالا افزایش می‌یابد. حداکثر ظرفیت انحلال اکسیژن، در آب 100 درصد اشباع شده از اکسیژن است و مازاد اکسیژن از آب خارج و به هوا وارد می‌شود. همچنین در صورت استفاده از پکیج‌های صنعتی اکسیژن‌ساز، این میزان تا 5 برابر قابل افزایش است. اکسیژن محلول بهینه در آب پرورشی نزدیک به اشباعیت است (130 درصد). مقدار اکسیژن محلول بهینه و قابل‌تحمل در مراحل رشد ماهی متفاوت است.  محدوده اکسیژن بین 7 و 10 میلی‌گرم در لیتر در طول دوره انکوباسیون تخم و مراحل رشد اولیه بچه ماهی است. برای دیگر مراحل رشد در پرورش ماهی، اکسیژن محلول در آب در محدوده 8-12 میلی‌گرم در لیتر مناسب است. بسیار مهم است که بدانید مصرف اکسیژن ماهی به طرز عجیبی در حین غذا خوردن و بعد از غذا خوردن افزایش می‌یابد. در طول این مدت میزان مصرف اکسیژن به طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد.